Roadtrip Renmark- Darwin 11- 31 augustus

Maandag 11 augustus

Afscheid genomen van Charmaine en 'The boys'. Vol goede moed stapten we het postkantoor binnen, helaas kregen we het deksel op onze neus: nog geen pakket! We zijn dan maar naar de bibliotheek in Berrie gereden. Ook daar wat minder nieuws ontvangen.

Mijn visum is direct goedgekeurd, helaas dat van Marieke niet. Ze moet nu bewijzen dat ze weldegelijk drie maanden in de agrarische sector heeft gewerkt, wat een voorwaarde is om een tweedejaarsvisum te krijgen.

Met hangende pootjes terug naar onze kampeerplek in Renmark waar Charmaine ons wat probeerde op te vrolijken.

Dinsdag 12 augustus

Victorie!!! Het langverwachte pakket is toegekomen :D Na alle loomband-accesoires een plekje te hebben gegeven, gingen we goedgeluimd naar de bibliotheek. Na wat papierwerk te hebben geregeld en nog wat last minute aankopen reden we Renmark uit!

Eindelijk terug op de 'road'! We reden tot in Burra, waar we al snel een gratis kampeerplek vonden. We zagen er een emu rondhossen. We aten snel wat pasta met pesto en kropen onder de wol.

Woensdag 13 augustus

Doorgereden naar Port Augusta. Eens daar de bibliotheek ingedoken om de visumaanvraag van Marieke te vervolledigen. Helaas was het document nog niet doorgestuurd. We hebben dan en nieuw fofotoestel voor Marieke aangeschaft en terwijl we dan toch aan het shoppen waren ook eens gekeken naar wat nieuw ondergoed. Ik kan jullie verzekeren, bh's kopen in Australië: geen sinecure!

Zonder bh's, na een eindeloze passessie, sloegen we snel nog wat voorraad in en reden dan naar ons aloude kampeerplek 'Horrock's monument'.

Donderdag 14 augustus

Vandaag reden we naar Quorn, waar we van een bijzonder vriendelijke dame informatie kregen over 'The Flinders Ranges National Park' en 'The Oodnadatta track'. Vol goede moed reden we richting Hawker.
We maakten een tweetal stops onderweg, bij 'Death Rock' en 'Kanyaka Homestead Historic Site'.

We maakten een korte wandeling naar de 'Death Rock', wat dus een gigantische rots is aan een waterpoel waar Aboriginals hun ouderen heen brachten. We wandelden wat verder naar de ruïnes van een schaapscheerderij en besloten terug te wandelen in de bedding van de leegstaande rivier. Dit was blijkbaar zeer tegen de zin van een franke vogel, een 'magpie'. Plots dook deze vogel op en vloog naar ons toe om op een meter afstand van ons hoofd terug naar een boom te vliegen en van zijn tak te maken.

Het werd een beetje creepy toen de vogel ons maar bleef benaderen en volgen. Marieke kreeg het wat op haar zenuwen en na wat sinister gepraat over slechte voortekens, Indianen en Romeinen keerden we snel terug naar het pad. Eens terug op het pad volgde de vogel nog eventjes, maar liet ons dan toch met rust.

We maakten nog een snelle stop bij de ruines van 'Kanyaka Homestead Historic Site'. Het was bijzonder winderig en fris, dus snel wat foto's en terug de warme auto in.

In Hawker bezochten we het informatiecenter, waar een dame ons snel wat basic informatie gaf. We reden door naar 'Arkaroo' en kookten er snel een soepje met wat noodles. Het regende de hele avond en dus keken we voor de verandering naar nog een aflevering van Dexter... Spannend :D

Vrijdag 15 augustus

Na een regenachtige nacht (weinig slaap door het harde getik op ons autodak) aan de rand van 'the Flinders Ranges National Park' hadden we net besloten om de wandeling naar de Aboriginal kunst op de rots van Arkaroo niet te ondernemen, toen een deerne op leeftijd (Debra) net terug kwam van de klim. Na een kort gesprekje, besloot ze prompt haar paraplu aan ons te geven zodat we op een iets drogere manier boven zouden geraken.

Ze had vermeld dat er een aantal plassen op het pad waren. Het werd ons echter al snel duidelijk dat het pad op sommige plaatsen totaal onder water stond, waar we dus gedwongen door de natte begroeiing heen mochten strompelen. Het was gelukkig een korte wandeling naar de rostkunst. Op een grote rotsblok waarin een holte gevormd werd door erosie zijn verschillende tekeningen in oker en houtskool zichtbaar. Het is een vrij groot oppervlak waarop duidelijk verschillende motieven te zien zijn.

Op de terugweg verwonderden we ons over de geuren van de bloemen, die uiterst penetrant waren. Voor het eerst zagen we dan ook een stromende rivier in een nationaal park.

We besloten om 'The Flinders Ranges' te laten voor wat het was, aangezien in de regen en met de zware bewolking veel van het natuurschoon verloren gaat. We keerden op onze schreden terug en niet lang na de middag stonden we alweer in Hawker. We belden naar het informatiecentrum van Leigh Creek, dat ons meedeelde dat 'the Oodnadatta track' door de regenval helaas een aantal dagen gesloten zal zijn. Dit nieuws bracht ons ertoe om terug naar Port Augusta te rijden.

Zaterdag 16 augustus

We besloten de morgen te starten met een douche, maar eenmaal aangekomen aan het tankstation bleek dat de douches niet gebruikt konden worden. Dan maar een dagje langer stinken!

We vertrokken dan maar voor de tweede maal richting Alice Springs, dolenthousiast over het uitzicht op warmer weer. Met een grote smile op ons gezicht reden we de semi- woestijn in.

Zondag 17 augustus

Na een lange dag cruisen door de woestijn besloten we te kamperen op de camping waar we drie maanden eerder onze auto hadden ondergebracht (een veilige plek terwijl we 'The Rock' bezochten). Een heerlijk warme douche gevolgd door een glas wijn met aperitiefhapjes (toast met pesto, mjamie :D).

Week 18 aug-24 augustus

Maandag besloten we om het visum van Marieke in orde te brengen. Uiteraard eens op het internet kon een facebook/skypesessie niet uitblijven. En bleek dat er nogal interessante boeken in deze bieb aanwezig waren. We doorbladerden een aantal reisgidsen en verwonderden ons over wat we nog moesten zien en bezoeken in België :D

Aangezien we bij ons vorig bezoek eigenlijk niet veel van Alice Springs hadden gezien, besloten we de omgeving te verkennen. Alice Springs situeert zich in de MacDonnell Ranges, een prachtig natuurgebied met historische en culturele bezienswaardigheden. Na wat overleg hadden we een exploratieplan: we starten onze ontdekkingstocht in 'The east MacDonnell Ranges', waarbij we doorrijden tot het einde van de verharde weg om dan alles bezoeken op de terugweg.

Onze eerste stop was bij 'Arltunga Historical Reserve', ruïnes van een nederzetting van goudzoekers en een aantal goudmijnen. We bezochten de ruïnes van een aantal huizen en de gevangenis, waar we vooral foto's namen van de vogeltjes.










De mijnen waren toegankelijk, en dus klommen we naar beneden en vergezeld door een klein lichtje bezochten we de smalle ondergrondse gangetjes.

Daarna wandelden we door de 'Joker Gorge'. De kloof was gevuld met afgebrokkelde rotsblokken. We klauterden de kloof in en probeerden zo stil mogelijk de omgeving te doorkruisen opdat we zo de fauna niet zouden storen en mogelijk een glimps van hen zouden opvangen. Helaas was er geen levende ziel te bespeuren, maar wel een grot! We konden niet anders dan een kijkje nemen. Ons avontuurtje was echter van korte duur nadat we een 'gigantische spin' hadden gespot.

We besloten te overnachten nabij de Trephina Gorge. We passeerden eerst aan de 'Ghost gumtree', een bijzonder grote Eucaliptusboom met een witte stam. Deze soort Eucalyptusbomen groeien op plekjes waar er een voorraad aan water is. We parkeerden op de kampeerplek en aten er onze eerste avocados, een geschenkje van Bryan.

's Anderendaags konden we vanuit de Trephina Gorge enkele wandelingen maken in de omgeving. We wandelden over de kloofrand en door de ravijn waar we een eindeloos uitzicht hadden over het landschap en vele kleine diertjes ontdekten in het struikgewas.

Daarna reden we tot bij Corroboree Rock, waar we wandelden rondom de flinterdunne rots met gaten (die door intense erosie zijn ontstaan).

De volgende haltes waren Jessie Gap en Emilie Gap waar we enkele rotsschilderingen aantroffen. Het leuke aan de afbeelding van een rups is dat de Aboriginals gebruik maakten van het reliëf van de rotswand om de beweging van de rups na te bootsen.

Daarna reden we terug Alice Springs in, waar we snel wat boodschappen oppikten en een blitsbezoek aan de bib brachten. Bij ons vertrek uit bib werden we aangesproken door een groep enthousiaste Aboriginal vrouwen. Ze vierden net de publicatie van het allereerste kinderboek in hun eigen taal. In hun euforie schonken ze ons een exemplaar, dat we dankbaar aanvaarden.

We besloten enkele kilometers de West MacDonnell Ranges in te rijden zodat we er konden overnachten op de 'Point Howard Lookout'. De zonsopgang was er fenomenaal.

Onze eerste halte was de 'Glen Helen Gorge', waar we op het gemak verder ontwaakten en ons verwonderden over het ijskoude water in dit desolate landschap. Maar waar we eigenlijk vooral luierden.

Vervolgens wandelden we de 'Ghost Gumtree Loopwalk' in de 'Orniston Gorge'. De witte bomen groeien er uit de rotsen, wat een merkwaardig zicht is. We bezochten dan de 'Ochre Pits'. Dit is een rotsformatie waarin verschillende kleuren oker voorkomen. De Aboriginals haalden hier generaties lang oker voor hun ceremonies en handel. Het is dan ook een cultureel belangrijke plek voor hen, we werden dan ook verzocht om geen oker te ontvreemden (als je dit wel doet kan je een astronomische boete verwachten bij betrapping).

We hebben ook nog 'Serpentine Gorge' bezocht. We wandelden erheen langs een vrij lange route. De weg naar de kloof is intentioneel bemoeilijkt om veel bezoekers te ontmoedigen en deze plek dan ook zo onaangeraakt mogelijk te houden. We wandelden erheen en klommen er ook naar het uitkijkpunt. Het is een prachtige, kronkelende kloof waarin er een waterbron gesitueerd is.

De laatste stop was 'Simpsons Gap', waar we vruchteloos op zoek gingen naar rotskunst. Er waren een viertal mensen door een verrekijker aan het turen, ze vertelden ons dat er een specifieke soort kangeroo in deze rostformatie leven. We staarden ons blind op de rotsen en mogelijks zagen we wat bewegen... We reden de 'West MacDonnell Ranges' uit en overnachten net buiten Alice Springs, ter hoogte van de Steenbokskeerkring (wat aangeeft dat het hierna warmer wordt! :D)

22 augustus vatten we onze reis naar het Noorden aan! De weg is bezaaid met historische sites zoals Ryan's Well Reserve' (een ruine van een waterput en wat gebouwtjes), Margeret's homestead (opnieuw wat ruines) en 'Mc Douall Stuart memorial'. We hielde halt bij de 'Red Centre farm', waar de beste mango-ijscreme zou verkocht worden. We genoten er met volle teugen van de ijscreme, dat we tot op de dag van vandaag nog steeds de beste vinden!

Door de overheerlijke ijscreme waren we echter een ding uit het oog verloren, de hoeveelheid benzine in onze tank. Tankstations zijn hier wijdverspreid en dus hadden we onze hoop gevestigd op een klein gehucht langs de Stuart Highway. Toen we opreden, werd onze nachtmerrie waarheid want de benzinepomp was tijdelijk buiten gebruik. Het zweet brak ons lichtjes uit en helaas niet alleen van de warmte.

We checkten het benzinepeil nogmaals en het zou normaal voldoende moeten zijn om ons tot aan het volgende pompstation te brengen. Vol goede moed zetten we onze 'missie' verder. De komende kilometers waren zacht uitgedrukt zenuwslopend. We besloten de airco uit te zetten om te besparen op de resterende benzine. En toen ging plots het lampje branden en niet kort daarna ging er ook een bieptoon af. Je kan dus onze opluchting begrijpen toen het aantal kilometers begon te slinken en het tankstation in Wycleff Well begon te naderden. Wycleff Well is een bizar klein plaatsje waar de mensen geobsedeerd waren door ufo's en aliens. Het kon ons allemaal niet veel schelen, we waren nog nooit zo blij om tankstation op te rijden.

Na deze 'spannende ervaring' hadden we nog tijd over om een stop te maken bij de 'Devils Marbles'. Dit was origineel een monoliet zoals 'Uluru', maar door erosie ziet het er nu uit als een een hoop opeengestapelde ronde stenen. Er was een overvolle kampeerplek nabij de 'Marbles', we besloten wat verder te rijden en te overnachten op een kampeerplek nabij 'Bonny Well'.

We arriveerden op 23 augustus in 'Tennant Creek', waar we direct richting informatiecenter trokken. Er bleek niet zoveel te zien in dit klein dorpje aan de snelweg. We bezochten de 'Bill Allen lookout', vanwaar we een mooi overzicht hadden over het dorpje en de woestijnomgeving. Er werd ons aangeraden om de kerk te bezoeken, deze was speciaal aangezien ze op poten staat en moeder Theresa er ooit binnen heeft geweest.

Na een lange zoektocht naar wat we nu eigenlijk wilden eten in de supermarkt van 'Tennant Creek' reden we naar 'Mary Ann Recrenational dam' waar we onze keuze, aardappelen en steak, op de bbq gooiden. We genoten van een overheerlijke lunch en wandelden erna wat door het park. Daarna bezochten we 'The Pebbles' aka 'Kunjerra', dit is sterk vergelijkbaar met de 'Devils Marbles'. We stopten ook nog snel bij 'The Telegraph Centre', waar we de verschillende gebouwen doorliepen die ooit deel uitmaakten van het telegraafcentrum.

We ontwaakten uiterst vroeg en waren reeds op baan rond 7u 's ochtends! En wat leverd dit op? Wel een gigantische arend die aan het ontbijten was! Langs de weg liggen heel wat doodgereden dieren die vogels aantrekken. We zagen op de weg iets groots zitten en veronderstelden dat het een kangeroo was, tot onze ontsteltenis spreidde de immense vogel zijn vleugels toen we naderden en verdween voor we een foto konden nemen.

Verspreid over het traject tussen Alice Springs en Darwin liggen heel wat vliegvelden die dateren uit de Tweede Wereldoorlog. We hebben er eentje bezocht in 'Daly Waters' en besloten dat we met 1 alles wel gezien zouden hebben. De site bestond uit een hangaar waarin er wat informatieborden stonden. We hadden gelezen over een gratis zoo langs de weg en stopten dus bij 'The Pink Panter' waar we heel wat vogels konden aanschouwen, waardonder de 'kaketoo' met rode veren in zijn staart. We zagen er ook onze eerste zoutwaterkrokodil in gevangenschap.

We stopten in Mataranka en genoten er met volle teugen van een mango-smoothie. Zeer verfrissend :D We sloten onze dag af met een zwempartij in 'Bitter Springs', een bron waarvan het water een constante temperatuur van 35 graden celsius heeft. Zeer aangenaam om in te zwemmen, maar het deed me wel de vergelijking maken met zwemmen in urine (als je een zwembad vult met urine denk ik dat het ongeveer dezelfde temperatuur zou hebben...)

Na een lange rit bereikten we Katherine. We hebben er de winkeltjes bezocht en geluncht voor het museum, dat we uiteindelijk niet hebben bezocht aangezien het vrij duur was. We zijn doorgereden naar het 'Nitmiluk National Park', waar we na een bezoek aan het informatiecentrum terug uitreden en niet ver van de ingang een gratis kampeerplek vonden.

's Anderendaags stonden we vroeg op en wandelden er de 'Butterfly Gorge' en de 'Baruwei loopwalk' in het 'Nitmiluk National Park'. Deze wandelingen situeren zich in de kloven langs de 'Katherine Gorge'. Het komt erop neer dat er een hele reeks kloven op een rij liggen die allemaal uitmonden in de 'Katherine Gorge', een grote rivier. De wandeling doorheen de 'vlinderkloof' was echt fantastisch, toen we uiteindelijk bij de rivier aankwamen zagen we een boot vol toeristen voorbijvaren. Daarna was de rivier en de natuurpracht een oase van rust waar we van een soepje genoten terwijl we onze voeten afkoelden in het frisse water. Er stond aangegeven dat er gezwommen mocht worden in de rivier, maar ook dat er wel eens een krokodil kan voorbijzwemmen.

Het 'Nitmiluk National Park' strekt zich uit over een groot gebied en een laatste bezienswaardigheid is de 'Edithe Falls'. We reden erheen en kampeerden er. De volgende ochtend bezochten we er de waterval en besloten er de dag te genieten van de rust en de zon. Eens terug op de kampeerplek kwam Arthur op ons afgelopen en vroeg of we het niet erg vonden om op zijn generator te luisteren! Veel Australiërs kunnen niet zonder een frigo reizen en dus hebben ze stroom nodig om hun eten, en voornamelijk bier, koel te houden. Een generator maakt dus deel uit van het standaard kampeermateriaal! Minder aangenaam is het geluid dat deze produceren. Nuja Arthur kwam het vragen en wat kan je antwoorden dan, neuh neuh das geen probleem...

De generator was echter klein en maakte nauwelijks lawaai, gelukkig! De volgende ochtend kwam Arthur opnieuw zijn licht opsteken. Hij vertelde dat hij net op bezoek was geweest bij zijn dochter en dat ze hem voorzien had van heel wat eten dat hij graag met ons deelde! Hij gaf ons een complete maaltijd: aardappels en een stoofpotje (gemaakt door zijn dochter). We konden zijn vriendelijk aanbod niet afslaan aangezien hij het uit religieuze overtuiging deed. Zeer Katholiek! Hij wilde ons ook 50 dollar geven om het 'Kakadu National Park' te bezoeken, maar dat konden we echt niet aannemen.

We bezochten het 'Litchfield National Park', waar we de 'Magnetic Termite mounds' zagen. Dit zijn termietheuvels die allemaal dezelfde richting uitwijzen. Initieel werd gedacht dat de termieten een intern kompas hadden, maar nu blijkt echter dat de zonnestand de richting van de heuvels verklaard Termietheuvels zijn overal in 'The Northern Territory' te zien. Langs de wegen hebben toeristen deze heuvels voorzien van t-shirts, gezichten en zonnebrillen. We hebben alle bezienswaardigeheden bezocht: 'Buley Rockhole', 'Florence Falls', 'Wangi Falls' en 'Tolmer Falls'.

29 augustus: DARWIN!!!!!!!!! We reden de stad in en genoten er direct van de gastvrijheid van het stadsvolk, we kregen een parkeerticketje van een dame die net wegreed van de parking. Gratis parkeren :D We genoten van een late lunch (slaatje met feta en een overheerlijke mosterd-honing dressing) aan de kust. 

Daarna sms'ten we onze vrienden die reeds in Darwin waren of ze weet hadden van een gratis kampeerplek. In en rond Darwin is het echter niet toegestaan om gratis te kamperen, dus eindigden we op in 'The Free Spirit resort' met Phil. We hadden Phil ontmoet in Renmark en eigenlijk per vergissing hadden we hem gesmst over ons kampeerdilemma. Nuja we hadden een fijne avond en genoten er van een pintje en een cocktail. Dit was de eerste nacht dat we in onze tent doorbrachten (heet!), tot dan toe hadden we in onze auto geslapen.