Maandag 11 augustus
Afscheid genomen van
Charmaine en 'The boys'. Vol goede moed stapten we het postkantoor
binnen, helaas kregen we het deksel op onze neus: nog geen pakket! We
zijn dan maar naar de bibliotheek in Berrie gereden. Ook daar wat
minder nieuws ontvangen.
Mijn visum is direct
goedgekeurd, helaas dat van Marieke niet. Ze moet nu bewijzen dat ze
weldegelijk drie maanden in de agrarische sector heeft gewerkt, wat
een voorwaarde is om een tweedejaarsvisum te krijgen.
Met hangende pootjes
terug naar onze kampeerplek in Renmark waar Charmaine ons wat
probeerde op te vrolijken.
Dinsdag 12 augustus
Victorie!!! Het
langverwachte pakket is toegekomen :D Na alle loomband-accesoires een
plekje te hebben gegeven, gingen we goedgeluimd naar de bibliotheek.
Na wat papierwerk te hebben geregeld en nog wat last minute aankopen
reden we Renmark uit!
Eindelijk terug op de
'road'! We reden tot in Burra, waar we al snel een gratis kampeerplek
vonden. We zagen er een emu rondhossen. We aten snel wat pasta met
pesto en kropen onder de wol.
Doorgereden naar Port
Augusta. Eens daar de bibliotheek ingedoken om de visumaanvraag van
Marieke te vervolledigen. Helaas was het document nog niet
doorgestuurd. We hebben dan en nieuw fofotoestel voor Marieke
aangeschaft en terwijl we dan toch aan het shoppen waren ook eens
gekeken naar wat nieuw ondergoed. Ik kan jullie verzekeren, bh's
kopen in Australië: geen sinecure!
Zonder bh's, na een
eindeloze passessie, sloegen we snel nog wat voorraad in en reden dan
naar ons aloude kampeerplek 'Horrock's monument'.
Donderdag 14 augustus
Vandaag reden we naar
Quorn, waar we van een bijzonder vriendelijke dame informatie kregen
over 'The Flinders Ranges National Park' en 'The Oodnadatta track'.
Vol goede moed reden we richting Hawker.
We maakten een tweetal stops onderweg, bij 'Death Rock' en 'Kanyaka Homestead Historic Site'.
We maakten een tweetal stops onderweg, bij 'Death Rock' en 'Kanyaka Homestead Historic Site'.
We
maakten een korte wandeling naar de 'Death Rock', wat dus een
gigantische rots is aan een waterpoel waar Aboriginals hun ouderen
heen brachten. We wandelden wat verder naar de ruïnes van een
schaapscheerderij en besloten terug te wandelen in de bedding van de
leegstaande rivier. Dit was blijkbaar zeer tegen de zin van een
franke vogel, een 'magpie'. Plots dook deze vogel op en vloog naar
ons toe om op een meter afstand van ons hoofd terug naar een boom te
vliegen en van zijn tak te maken.
Het werd een beetje creepy toen de vogel ons maar bleef benaderen en volgen. Marieke kreeg het wat op haar zenuwen en na wat sinister gepraat over slechte voortekens, Indianen en Romeinen keerden we snel terug naar het pad. Eens terug op het pad volgde de vogel nog eventjes, maar liet ons dan toch met rust.
Het werd een beetje creepy toen de vogel ons maar bleef benaderen en volgen. Marieke kreeg het wat op haar zenuwen en na wat sinister gepraat over slechte voortekens, Indianen en Romeinen keerden we snel terug naar het pad. Eens terug op het pad volgde de vogel nog eventjes, maar liet ons dan toch met rust.
We maakten nog een snelle
stop bij de ruines van 'Kanyaka Homestead Historic Site'. Het was
bijzonder winderig en fris, dus snel wat foto's en terug de warme
auto in.
In Hawker bezochten we het informatiecenter, waar een dame ons snel wat basic informatie gaf. We reden door naar 'Arkaroo' en kookten er snel een soepje met wat noodles. Het regende de hele avond en dus keken we voor de verandering naar nog een aflevering van Dexter... Spannend :D
Vrijdag 15 augustus
Na een regenachtige nacht
(weinig slaap door het harde getik op ons autodak) aan de rand van
'the Flinders Ranges National Park' hadden we net besloten om de
wandeling naar de Aboriginal kunst op de rots van Arkaroo niet te
ondernemen, toen een deerne op leeftijd (Debra) net terug kwam van de
klim. Na een kort gesprekje, besloot ze prompt haar paraplu aan ons
te geven zodat we op een iets drogere manier boven zouden geraken.
Ze had vermeld dat er een aantal plassen op het pad waren. Het werd ons echter al snel duidelijk dat het pad op sommige plaatsen totaal onder water stond, waar we dus gedwongen door de natte begroeiing heen mochten strompelen. Het was gelukkig een korte wandeling naar de rostkunst. Op een grote rotsblok waarin een holte gevormd werd door erosie zijn verschillende tekeningen in oker en houtskool zichtbaar. Het is een vrij groot oppervlak waarop duidelijk verschillende motieven te zien zijn.
Op de terugweg
verwonderden we ons over de geuren van de bloemen, die uiterst
penetrant waren. Voor het eerst zagen we dan ook een stromende rivier
in een nationaal park.
We besloten om 'The
Flinders Ranges' te laten voor wat het was, aangezien in de regen en
met de zware bewolking veel van het natuurschoon verloren gaat. We
keerden op onze schreden terug en niet lang na de middag stonden we
alweer in Hawker. We belden naar het informatiecentrum van Leigh
Creek, dat ons meedeelde dat 'the Oodnadatta track' door de regenval
helaas een aantal dagen gesloten zal zijn. Dit nieuws bracht ons
ertoe om terug naar Port Augusta te rijden.
Zaterdag 16 augustus
We besloten de morgen te
starten met een douche, maar eenmaal aangekomen aan het tankstation
bleek dat de douches niet gebruikt konden worden. Dan maar een dagje
langer stinken!
We vertrokken dan maar
voor de tweede maal richting Alice Springs, dolenthousiast over het
uitzicht op warmer weer. Met een grote smile op ons gezicht reden we
de semi- woestijn in.
Zondag 17 augustus
Na een lange dag cruisen
door de woestijn besloten we te kamperen op de camping waar we drie
maanden eerder onze auto hadden ondergebracht (een veilige plek
terwijl we 'The Rock' bezochten). Een heerlijk warme douche gevolgd
door een glas wijn met aperitiefhapjes (toast met pesto, mjamie :D).
Week 18 aug-24 augustus
Maandag besloten we om
het visum van Marieke in orde te brengen. Uiteraard eens op het
internet kon een facebook/skypesessie niet uitblijven. En bleek dat
er nogal interessante boeken in deze bieb aanwezig waren. We
doorbladerden een aantal reisgidsen en verwonderden ons over wat we
nog moesten zien en bezoeken in België :D
Aangezien we bij ons
vorig bezoek eigenlijk niet veel van Alice Springs hadden gezien,
besloten we de omgeving te verkennen. Alice Springs situeert zich in
de MacDonnell Ranges, een prachtig natuurgebied met historische en
culturele bezienswaardigheden. Na wat overleg hadden we een
exploratieplan: we starten onze ontdekkingstocht in 'The east
MacDonnell Ranges', waarbij we doorrijden tot het einde van de
verharde weg om dan alles bezoeken op de terugweg.
Onze eerste stop was bij 'Arltunga Historical Reserve', ruïnes van een nederzetting van goudzoekers en een aantal goudmijnen. We bezochten de ruïnes van een aantal huizen en de gevangenis, waar we vooral foto's namen van de vogeltjes.
De mijnen waren toegankelijk, en dus klommen we naar beneden en vergezeld door een klein lichtje bezochten we de smalle ondergrondse gangetjes.
Onze eerste stop was bij 'Arltunga Historical Reserve', ruïnes van een nederzetting van goudzoekers en een aantal goudmijnen. We bezochten de ruïnes van een aantal huizen en de gevangenis, waar we vooral foto's namen van de vogeltjes.
De mijnen waren toegankelijk, en dus klommen we naar beneden en vergezeld door een klein lichtje bezochten we de smalle ondergrondse gangetjes.
Daarna wandelden we door
de 'Joker Gorge'. De kloof was gevuld met afgebrokkelde rotsblokken.
We klauterden de kloof in en probeerden zo stil mogelijk de omgeving
te doorkruisen opdat we zo de fauna niet zouden storen en mogelijk
een glimps van hen zouden opvangen. Helaas was er geen levende ziel
te bespeuren, maar wel een grot! We konden niet anders dan een kijkje
nemen. Ons avontuurtje was echter van korte duur nadat we een
'gigantische spin' hadden gespot.
We besloten te
overnachten nabij de Trephina Gorge. We passeerden eerst aan de
'Ghost gumtree', een bijzonder grote Eucaliptusboom met een witte
stam. Deze soort Eucalyptusbomen groeien op plekjes waar er een
voorraad aan water is. We parkeerden op de kampeerplek en aten er
onze eerste avocados, een geschenkje van Bryan.
's Anderendaags konden we
vanuit de Trephina Gorge enkele wandelingen maken in de omgeving. We
wandelden over de kloofrand en door de ravijn waar we een eindeloos
uitzicht hadden over het landschap en vele kleine diertjes ontdekten
in het struikgewas.
Daarna reden we tot bij
Corroboree Rock, waar we wandelden rondom de flinterdunne rots met
gaten (die door intense erosie zijn ontstaan).
De volgende haltes waren
Jessie Gap en Emilie Gap waar we enkele rotsschilderingen aantroffen.
Het leuke aan de afbeelding van een rups is dat de Aboriginals
gebruik maakten van het reliëf van de rotswand om de beweging van de
rups na te bootsen.
Daarna reden we terug
Alice Springs in, waar we snel wat boodschappen oppikten en een
blitsbezoek aan de bib brachten. Bij ons vertrek uit bib werden we
aangesproken door een groep enthousiaste Aboriginal vrouwen. Ze
vierden net de publicatie van het allereerste kinderboek in hun eigen
taal. In hun euforie schonken ze ons een exemplaar, dat we dankbaar
aanvaarden.
We besloten enkele
kilometers de West MacDonnell Ranges in te rijden zodat we er konden
overnachten op de 'Point Howard Lookout'. De zonsopgang was er
fenomenaal.
Onze eerste halte was de
'Glen Helen Gorge', waar we op het gemak verder ontwaakten en ons
verwonderden over het ijskoude water in dit desolate landschap. Maar
waar we eigenlijk vooral luierden.
Vervolgens wandelden we
de 'Ghost Gumtree Loopwalk' in de 'Orniston Gorge'. De witte bomen
groeien er uit de rotsen, wat een merkwaardig zicht is. We bezochten
dan de 'Ochre Pits'. Dit is een rotsformatie waarin verschillende
kleuren oker voorkomen. De Aboriginals haalden hier generaties lang
oker voor hun ceremonies en handel. Het is dan ook een cultureel
belangrijke plek voor hen, we werden dan ook verzocht om geen oker te
ontvreemden (als je dit wel doet kan je een astronomische boete
verwachten bij betrapping).
We hebben ook nog
'Serpentine Gorge' bezocht. We wandelden erheen langs een vrij lange
route. De weg naar de kloof is intentioneel bemoeilijkt om veel
bezoekers te ontmoedigen en deze plek dan ook zo onaangeraakt
mogelijk te houden. We wandelden erheen en klommen er ook naar het
uitkijkpunt. Het is een prachtige, kronkelende kloof waarin er een
waterbron gesitueerd is.
De laatste stop was
'Simpsons Gap', waar we vruchteloos op zoek gingen naar rotskunst. Er
waren een viertal mensen door een verrekijker aan het turen, ze
vertelden ons dat er een specifieke soort kangeroo in deze
rostformatie leven. We staarden ons blind op de rotsen en mogelijks
zagen we wat bewegen... We reden de 'West MacDonnell Ranges' uit en
overnachten net buiten Alice Springs, ter hoogte van de
Steenbokskeerkring (wat aangeeft dat het hierna warmer wordt! :D)
Door de overheerlijke
ijscreme waren we echter een ding uit het oog verloren, de
hoeveelheid benzine in onze tank. Tankstations zijn hier
wijdverspreid en dus hadden we onze hoop gevestigd op een klein
gehucht langs de Stuart Highway. Toen we opreden, werd onze
nachtmerrie waarheid want de benzinepomp was tijdelijk buiten
gebruik. Het zweet brak ons lichtjes uit en helaas niet alleen van de
warmte.
We checkten het
benzinepeil nogmaals en het zou normaal voldoende moeten zijn om ons
tot aan het volgende pompstation te brengen. Vol goede moed zetten we
onze 'missie' verder. De komende kilometers waren zacht uitgedrukt
zenuwslopend. We besloten de airco uit te zetten om te besparen op de
resterende benzine. En toen ging plots het lampje branden en niet
kort daarna ging er ook een bieptoon af. Je kan dus onze opluchting
begrijpen toen het aantal kilometers begon te slinken en het
tankstation in Wycleff Well begon te naderden. Wycleff Well is een
bizar klein plaatsje waar de mensen geobsedeerd waren door ufo's en
aliens. Het kon ons allemaal niet veel schelen, we waren nog nooit zo
blij om tankstation op te rijden.
Na deze 'spannende
ervaring' hadden we nog tijd over om een stop te maken bij de 'Devils
Marbles'. Dit was origineel een monoliet zoals 'Uluru', maar door
erosie ziet het er nu uit als een een hoop opeengestapelde ronde
stenen. Er was een overvolle kampeerplek nabij de 'Marbles', we
besloten wat verder te rijden en te overnachten op een kampeerplek
nabij 'Bonny Well'.
We arriveerden op 23
augustus in 'Tennant Creek', waar we direct richting informatiecenter
trokken. Er bleek niet zoveel te zien in dit klein dorpje aan de
snelweg. We bezochten de 'Bill Allen lookout', vanwaar we een mooi
overzicht hadden over het dorpje en de woestijnomgeving. Er werd ons
aangeraden om de kerk te bezoeken, deze was speciaal aangezien ze op
poten staat en moeder Theresa er ooit binnen heeft geweest.
Na een lange zoektocht
naar wat we nu eigenlijk wilden eten in de supermarkt van 'Tennant
Creek' reden we naar 'Mary Ann Recrenational dam' waar we onze keuze,
aardappelen en steak, op de bbq gooiden. We genoten van een
overheerlijke lunch en wandelden erna wat door het park. Daarna
bezochten we 'The Pebbles' aka 'Kunjerra', dit is sterk vergelijkbaar
met de 'Devils Marbles'. We stopten ook nog snel bij 'The Telegraph
Centre', waar we de verschillende gebouwen doorliepen die ooit deel
uitmaakten van het telegraafcentrum.
We ontwaakten uiterst
vroeg en waren reeds op baan rond 7u 's ochtends! En wat leverd dit
op? Wel een gigantische arend die aan het ontbijten was! Langs de weg
liggen heel wat doodgereden dieren die vogels aantrekken. We zagen op
de weg iets groots zitten en veronderstelden dat het een kangeroo
was, tot onze ontsteltenis spreidde de immense vogel zijn vleugels
toen we naderden en verdween voor we een foto konden nemen.
Verspreid over het
traject tussen Alice Springs en Darwin liggen heel wat vliegvelden
die dateren uit de Tweede Wereldoorlog. We hebben er eentje bezocht
in 'Daly Waters' en besloten dat we met 1 alles wel gezien zouden
hebben. De site bestond uit een hangaar waarin er wat
informatieborden stonden. We hadden gelezen over een gratis zoo langs
de weg en stopten dus bij 'The Pink Panter' waar we heel wat vogels
konden aanschouwen, waardonder de 'kaketoo' met rode veren in zijn
staart. We zagen er ook onze eerste zoutwaterkrokodil in
gevangenschap.
We stopten in Mataranka
en genoten er met volle teugen van een mango-smoothie. Zeer
verfrissend :D We sloten onze dag af met een zwempartij in 'Bitter
Springs', een bron waarvan het water een constante temperatuur van 35
graden celsius heeft. Zeer aangenaam om in te zwemmen, maar het deed
me wel de vergelijking maken met zwemmen in urine (als je een zwembad
vult met urine denk ik dat het ongeveer dezelfde temperatuur zou
hebben...)
Na een lange rit
bereikten we Katherine. We hebben er de winkeltjes bezocht en
geluncht voor het museum, dat we uiteindelijk niet hebben bezocht
aangezien het vrij duur was. We zijn doorgereden naar het 'Nitmiluk
National Park', waar we na een bezoek aan het informatiecentrum terug
uitreden en niet ver van de ingang een gratis kampeerplek vonden.
's Anderendaags stonden
we vroeg op en wandelden er de 'Butterfly Gorge' en de 'Baruwei
loopwalk' in het 'Nitmiluk National Park'. Deze wandelingen situeren
zich in de kloven langs de 'Katherine Gorge'. Het komt erop neer dat
er een hele reeks kloven op een rij liggen die allemaal uitmonden in
de 'Katherine Gorge', een grote rivier. De wandeling doorheen de
'vlinderkloof' was echt fantastisch, toen we uiteindelijk bij de
rivier aankwamen zagen we een boot vol toeristen voorbijvaren. Daarna
was de rivier en de natuurpracht een oase van rust waar we van een
soepje genoten terwijl we onze voeten afkoelden in het frisse water.
Er stond aangegeven dat er gezwommen mocht worden in de rivier, maar
ook dat er wel eens een krokodil kan voorbijzwemmen.
Het 'Nitmiluk National
Park' strekt zich uit over een groot gebied en een laatste
bezienswaardigheid is de 'Edithe Falls'. We reden erheen en
kampeerden er. De volgende ochtend bezochten we er de waterval en
besloten er de dag te genieten van de rust en de zon. Eens terug op
de kampeerplek kwam Arthur op ons afgelopen en vroeg of we het niet
erg vonden om op zijn generator te luisteren! Veel Australiërs
kunnen niet zonder een frigo reizen en dus hebben ze stroom nodig om
hun eten, en voornamelijk bier, koel te houden. Een generator maakt
dus deel uit van het standaard kampeermateriaal! Minder aangenaam is
het geluid dat deze produceren. Nuja Arthur kwam het vragen en wat
kan je antwoorden dan, neuh neuh das geen probleem...
De generator was echter
klein en maakte nauwelijks lawaai, gelukkig! De volgende ochtend kwam
Arthur opnieuw zijn licht opsteken. Hij vertelde dat hij net op
bezoek was geweest bij zijn dochter en dat ze hem voorzien had van
heel wat eten dat hij graag met ons deelde! Hij gaf ons een complete
maaltijd: aardappels en een stoofpotje (gemaakt door zijn dochter).
We konden zijn vriendelijk aanbod niet afslaan aangezien hij het uit
religieuze overtuiging deed. Zeer Katholiek! Hij wilde ons ook 50
dollar geven om het 'Kakadu National Park' te bezoeken, maar dat
konden we echt niet aannemen.
We bezochten het
'Litchfield National Park', waar we de 'Magnetic Termite mounds'
zagen. Dit zijn termietheuvels die allemaal dezelfde richting
uitwijzen. Initieel werd gedacht dat de termieten een intern kompas
hadden, maar nu blijkt echter dat de zonnestand de richting van de
heuvels verklaard Termietheuvels zijn overal in 'The Northern
Territory' te zien. Langs de wegen hebben toeristen deze heuvels
voorzien van t-shirts, gezichten en zonnebrillen. We hebben alle
bezienswaardigeheden bezocht: 'Buley Rockhole', 'Florence Falls',
'Wangi Falls' en 'Tolmer Falls'.
29 augustus:
DARWIN!!!!!!!!! We reden de stad in en genoten er direct van de
gastvrijheid van het stadsvolk, we kregen een parkeerticketje van een
dame die net wegreed van de parking. Gratis parkeren :D We genoten
van een late lunch (slaatje met feta en een overheerlijke
mosterd-honing dressing) aan de kust.
Daarna sms'ten we onze vrienden
die reeds in Darwin waren of ze weet hadden van een gratis
kampeerplek. In en rond Darwin is het echter niet toegestaan om
gratis te kamperen, dus eindigden we op in 'The Free Spirit resort'
met Phil. We hadden Phil ontmoet in Renmark en eigenlijk per
vergissing hadden we hem gesmst over ons kampeerdilemma. Nuja we
hadden een fijne avond en genoten er van een pintje en een cocktail.
Dit was de eerste nacht dat we in onze tent doorbrachten (heet!), tot
dan toe hadden we in onze auto geslapen.