11
nov- 17 nov
Ook deze week
zagen de voormiddagen er hetzelfde uit: KUISEN!
Door het
slechte weer zijn de activiteiten buitenshuis nogal beperkt gebleven. Het
heeft de ganse week geregend, de uitlopers van de typhoon die gewoed heeft in de Fillipijnen.
Dinsdag hebben we aan de overkant van de straat, bij Peter Pan Travels een poging gedaan om
op het internet te geraken, maar door de trage verbinding hebben we er nogal
snel de brui aan gegeven en zijn we dan maar de straat afgelopen op zoek naar
een andere, mogelijk goedkopere accommodatie. Helaas bleek de accommodatie (waarvan we overtuigd waren dat die iets verder in de straat lag) niet te
bestaan!
Op woensdag
moesten we normaal gezien gaan solliciteren voor een job in de Noodle Market.
We hadden hen voorgelogen dat we ons RSA- certificaat heel binnenkort
gingen halen (veroordeel ons niet, er zijn hier mensen die veel grovere
leugens op hun cv schrijven om aan een job te geraken). Maar omdat we nu een
try-out mochten gaan doen voor die “housekeeping” job, zouden de twee
samenvallen. Daarom zijn we gewoon niet gegaan. In de plaats daarvan zijn we
zwarte kledij voor de “housekeeping” job gaan kopen. Elk een paar zwarte
“turnpantoffels”, voor Verena nog een zwarte t-shirt en voor mij nog een zwarte
broek. Tijdens onze zoektocht naar de kledij, hebben we een Lush winkel ontdekt
(handgemaakte milieuvriendelijke en natuurlijke zeepjes en andere
schoonheidsproductjes). Verena waande haar efkes in het paradijs bij het
ontdekken van oude en nieuwe geurtjes. Daarna zijn we nog eventjes in de
bibliotheek binnengewipt om te internetten.
de kerstversiering hangt al uit! |
Dit kwamen we tegen op weg naar de Fitzroy Beer Garden |
Onze werkweek sloten we af met een welverdiende pint in het park en een zak superpikante chips. Daarna zijn we met de tram richting Fitzroy Beer Gardens getrokken, voor onze stilaan wekelijkse afspraak met andere couchsurfers. We hebben de hele avond gepraat met een Nieuw-Zeelander/Ier/Amerikaan en een local met Aziatische roots. Het gesprek ging over reizen (hoe kan het ook anders), martial arts, dansen en fietsen (lol). We hebben het deze keer niet te laat gemaakt want we moesten s ’anderendaags vroeg uit de veren.
Op zaterdag
keken we ondanks het vroege uur vol verwachting uit naar de uitdagingen die er
ons te wachten stonden in onze nieuwe housekeeping job. Het
hotel/appartementencomplex bevindt zich twee (lange) straten verder in Inkerman
Street. We waren natuurlijk veel te vroeg en besloten nog eventjes te bekomen
in de morgenzon om daarna de receptie vol goede moed binnen te stappen en erin
te vliegen. Tot onze verbazing leek er ons niemand echt te verwachten en werd
er een telefoontje gepleegd naar de manager die ons zo meteen ging komen halen.
Die manager kwam ons inderdaad na vijf minuten halen en gebood ons (op een
nogal onduidelijke manier) om hem te volgen. Hij stelde zichzelf voor als Shaun
(achternaam ons onbekend) in slecht verstaanbaar Engels (een combinatie van een
Indiaas dialect en binnensmonds mompelen). Er was helemaal geen try- out/training gepland, hij deed gewoon hun betaalwijze uit de doeken. Daarbij
behandelde hij ons als “kleine jongens” door o.a. te vragen hoeveel blokken van
20 minuten er in 60 minuten! Omdat het al te laat was om nog te starten werd de
training uitgesteld tot volgende week zaterdag.
Na een kwartier konden we terug beschikken! Lichtjes aangedaan, maar nog
altijd gematigd positief vertrokken we terug richting hostel om terug naar
dromenland te vertrekken.
Zondag was er
eindelijk weer een zonnige dag! En was het tijd voor een namiddagje bakken in
de zon en trokken we naar het park aan het strand. Op de parking naast ons is
er op zondag blijkbaar een meeting van opgezette auto’s met serieuze
geluidsversterking. Ook de meeste bestuurders waren nogal breedgebouwde
macho’s, alleen de muziek was niet altijd even stoer.
Marieke