woensdag 4 december 2013

Week 7 in Melbourne

11 nov- 17 nov

Ook deze week zagen de voormiddagen er hetzelfde uit: KUISEN!

Door het slechte weer zijn de activiteiten buitenshuis nogal beperkt gebleven. Het heeft de ganse week geregend, de uitlopers van de typhoon die gewoed heeft in de Fillipijnen.

Dinsdag hebben we aan de overkant van de straat, bij Peter Pan Travels een poging gedaan om op het internet te geraken, maar door de trage verbinding hebben we er nogal snel de brui aan gegeven en zijn we dan maar de straat afgelopen op zoek naar een andere, mogelijk goedkopere accommodatie. Helaas bleek de accommodatie (waarvan we overtuigd waren dat die iets verder in de straat lag) niet te bestaan!

Op woensdag moesten we normaal gezien gaan solliciteren voor een job in de Noodle Market. We hadden hen voorgelogen dat we ons RSA- certificaat heel binnenkort gingen halen (veroordeel ons niet, er zijn hier mensen die veel grovere leugens op hun cv schrijven om aan een job te geraken). Maar omdat we nu een try-out mochten gaan doen voor die “housekeeping” job, zouden de twee samenvallen. Daarom zijn we gewoon niet gegaan. In de plaats daarvan zijn we zwarte kledij voor de “housekeeping” job gaan kopen. Elk een paar zwarte “turnpantoffels”, voor Verena nog een zwarte t-shirt en voor mij nog een zwarte broek. Tijdens onze zoektocht naar de kledij, hebben we een Lush winkel ontdekt (handgemaakte milieuvriendelijke en natuurlijke zeepjes en andere schoonheidsproductjes). Verena waande haar efkes in het paradijs bij het ontdekken van oude en nieuwe geurtjes. Daarna zijn we nog eventjes in de bibliotheek binnengewipt om te internetten.

de kerstversiering hangt al uit!
Donderdag zijn we na onze dagelijkse kuisjob opnieuw naar de bibliotheek getrokken om op zoek te gaan naar een sharehouse of gedeeld huis, waardoor we iets meer  privacy hebben en hopelijk ook minder kosten.









Dit kwamen we tegen op weg naar de Fitzroy Beer Garden

Onze werkweek sloten we af met een welverdiende pint in het park en een zak superpikante chips. Daarna zijn we met de tram richting Fitzroy Beer Gardens getrokken, voor onze stilaan wekelijkse afspraak met andere couchsurfers. We hebben de hele avond gepraat met een Nieuw-Zeelander/Ier/Amerikaan en een local met Aziatische roots. Het gesprek ging over reizen (hoe kan het ook anders), martial arts, dansen en fietsen (lol). We hebben het deze keer niet te laat gemaakt want we moesten s ’anderendaags vroeg uit de veren.

Op zaterdag keken we ondanks het vroege uur vol verwachting uit naar de uitdagingen die er ons te wachten stonden in onze nieuwe housekeeping job. Het hotel/appartementencomplex bevindt zich twee (lange) straten verder in Inkerman Street. We waren natuurlijk veel te vroeg en besloten nog eventjes te bekomen in de morgenzon om daarna de receptie vol goede moed binnen te stappen en erin te vliegen. Tot onze verbazing leek er ons niemand echt te verwachten en werd er een telefoontje gepleegd naar de manager die ons zo meteen ging komen halen. Die manager kwam ons inderdaad na vijf minuten halen en gebood ons (op een nogal onduidelijke manier) om hem te volgen. Hij stelde zichzelf voor als Shaun (achternaam ons onbekend) in slecht verstaanbaar Engels (een combinatie van een Indiaas dialect en binnensmonds mompelen). Er was helemaal geen try- out/training gepland, hij deed gewoon hun betaalwijze uit de doeken. Daarbij behandelde hij ons als “kleine jongens” door o.a. te vragen hoeveel blokken van 20 minuten er in 60 minuten! Omdat het al te laat was om nog te starten werd de training uitgesteld tot volgende week zaterdag.  Na een kwartier konden we terug beschikken! Lichtjes aangedaan, maar nog altijd gematigd positief vertrokken we terug richting hostel om terug naar dromenland te vertrekken.

Zondag was er eindelijk weer een zonnige dag! En was het tijd voor een namiddagje bakken in de zon en trokken we naar het park aan het strand. Op de parking naast ons is er op zondag blijkbaar een meeting van opgezette auto’s met serieuze geluidsversterking. Ook de meeste bestuurders waren nogal breedgebouwde macho’s, alleen de muziek was niet altijd even stoer.

Marieke