The Blue Mountains

Vrijdag 27 september

Voor we vertrokken naar “The Blue Mountains” hebben we eerst nog een bezoekje gebracht aan de “Botanical Garden”. Daar troffen we tot onze grote verbazing nog een exemplaar van die bijna uitgestorven boomsoort aan. Verena had maar een klein beetje last van de pollen! (aja want het is hier lente maar dat viel haar pas drie dagen later in dat ze misschien last zou kunnen hebben van hooikoorst). Na het zien van de omgevallen drakenbloedboom, beslisten we dat we genoeg bomen gezien hadden en dat we eerder nood hadden aan een siesta. Daarna zijn we nog snel inkopen gaan doen voor het weekend en moest ik op de laatste knip nog teruglopen om batterijen aangezien die uit mijn zaklamp al leeg waren. Vlug de trein op richting Epping.

Na een korte wachtpauze in de koude, kwam Antoine Khawaja, onze eerste Couchsurfing buddy, ons oppikken met zijn VETTE 4x4.

Daar ontmoeten we ook onze andere twee reisgezellen Ev aka Evangeline, de Franse au pair en Ashton, de Canadese, die Belgische roots bleek te hebben (haar grootmoeder heet Apers!).

De rit naar de Blue Mountains werd door Antoine zonder probleem vol getaterd met allerlei weetjes over Australische outback.

Een eerste stop hielden we op een uitkijkpunt over de “Three Sisters”. Het was al donker maar onder een prachtige sterrenhemel en sferische verlichting waren deze rotsen nog altijd even impressionant en misschien zelfs mooier dan overdag.

Daarna trokken we richting onze eerste kampeerplaats waarbij we onze eerste echte wilde dieren tegenkwamen. We zagen niet alleen de gebruikelijke walabies/kangoeroes, die we echt in dozijnen zijn tegengekomen. Maar ook de ozo schattige wombats, die wellicht de schrik van hun leven hebben opgelopen door de felle halogeenlampen van de 4x4. Er was ook nog één possum die zich een ongeluk had verschoten en vlug een boom in kroop. Eenmaal op de kampeerplaats, hebben we vlug onze tenten op gezet om tegen middernacht aan ons avondeten te beginnen. Het werd macaroni met kaassaus, die eigenlijk niet te vreten was, maar we hadden honger. Antoine heeft op zijn eentje minstens één kilo lamsworsten met chili verorberd!Oh baby!

Er gold in principe een algemeen vuurverbod maar praktisch iedereen lapte dit aan zijn laars. Alleen Antoine heeft zich kunnen beheersen tot na middernacht omdat het dan een andere dag was! De marshmallows die we eigenlijk boven het vuur moesten roosteren waren tegen dan wel al op. Door de felle wind werden we regelmatig uitgerookt. We zijn dan maar in ons tentje gedoken en om de koude te verdrijven zijn we dicht tegen elkaar gekropen.

Zaterdag 28 september

Zaterdagmorgen werden we gewekt door de warmte die ons uit ons tentje dreef. Na een snel ontbijt, kregen we van Antoine onze eerste les rond “Bush Tucker” of voedsel die je kan vinden in de outback. Hij toonde ons verschillende planten die eetbaar zijn.

Mermaid Cave

Antoine leerde ons dat een soort riet, eenmaal ontdaan van zijn buitenste bladeren, kan worden opgegeten. Het smaakte naar iets tussen gras en prei. Er was ook een plant (Banksia) waarvan het sap uit de bloem naar honing smaakte. En een andere bloem van een plant met een duivelskopje is ook eetbaar.

Daarna stapten we opnieuw de 4x4 in en trokken we hoger de bergen in. De eerste stop was Mermaid Cave, die het decor vormde voor de film Mad Max met Mel Gibson in de hoofdrol.

Daarna zijn we enkele uitzichtpunten over de valleien van “The Blue Mountains” gaan bekijken, onder andere Twin Falls.





Voor de lunch hielden we halt op een ingesloten helling, waar wij gezellig uit de wind konden picknicken maar de bomen rondom ons enorm lelijk te keer gingen.

We zijn hierna verder gereden om nog meer uitzichten en watervallen te gaan bezichtigen.





We zijn terwijl Antoine nog enkele inkopen ging doen voor het avondeten zijn wij met z’n vieren de “Three Sister” overdag nog eens gaan bekijken. Aan deze rotsformatie is een Aboriginal legende verbonden.

Het vertelt het verhaal van drie zussen (Wimlah, Meehni en Gunnedoo) uit de Katoomba-stam die verliefd werden op drie mannen uit de Nepean-stam. Omdat dit niet naar de zin was van de stamoversten brak er oorlog uit.
En om de drie zussen uit de handen van de concurrerende stam te houden besloot een wijze

man van de Katoomba-stam hen te veranderen in rotsen. Helaas stierf deze wijze in de strijd waardoor de betovering over de zussen niet meer ongedaan werd gemaakt. En tot op de dag van vandaag is de spreuk nog niet opgegeven.

Als afsluiter van de dag, voor we naar de kampplaats reden om te barbecueën, hielden we halt bij Pulpit Rock. De wind stond nogal hevig en dat maakte het bezoek aan dit uitzichtpunt nog spectaculairder. De wind sleurde ons bijna mee zodat we met momenten op de wind konden gaan liggen. Om nog maar te zwijgen over het prachtige zicht die we hadden in de vallei.

Daarna reden we richting kampplaats waar Antoine zijn vrienden, Charlie, Suzie en Patrick ons opwachten: oh baby!

Het was een barbecue om “U” tegen te zeggen. Terwijl Charlie de bbq aanstak bracht Suzie hopen en hopen eten naar boven. En daar stonden wij dan met ons blik ‘bonen in tomatensaus’. Gelukkig zagen ze ons watertanden en lieten ze ons meegenieten van hun heerlijke wrap met kippenbrokjes en lookboter! Als dessert hebben we opnieuw marshmallows gegeten tot onzen bek ervan toeplakte. Dan was het moment aangebroken om spookverhalen te vertellen. Charlie vertelde ons het verhaal van een witte koala met een rode vlek op zijn pels. Dit beest kwam voor in de Blue Mountains en werd de “dropdead bear” genoemd. Wanneer je ’s nachts buiten loopt moet je heel goed uitkijken, want als je hem tegenkomt en hij kan je recht in de ogen kijken, dan verslindt hij je met huid en haar.

Het was eigenlijk niet echt toegelaten om vuur te maken en daarom werd enkel gestookt in de kolenbak van de bbq. Omdat Antoine en Patrick plots dachten dat ze een Ranger hoorden, werd vlug het deksel op de kolenbak geplaats waardoor wij werden uitgerookt tot de tranen in ons ogen stonden en we bijna niet meer bijkwamen van het hoesten. We zijn dan maar de tent ingedoken voor een korte nacht.

Zondag 29 september

Aangezien Charlie heel vroeg was gaan slapen vond hij het gepast om ons vroeg wakker te maken door stokken en aarde op onze tent te smijten onder het mom gratis wekdienst. Na het ontbijt, bestaande uit chocolademuffins en appels, waren we klaar voor het echte 4x4- avontuur! Oh baby!

We hielden eerst halt bij de glow worm cave. Zoals de naam het zegt gaat het om een grot met gloeiwormen! Maar het was echt wel mooi. Het had iets feeëriek.

Daarna hebben we nog wat verder gecruised door Deurle (Jérome), euh... The Blue Mountains. Na het middagmaal reden we verder naar Sunny Side Ridge, een rotsformatie met fantastische dieptezichten. We hebben ons 4x4 avontuur afgesloten met een ritje op het “Black Fellow Hands Track”.

Sunny Side Ridge

Sunny Side Ridge

Op de weg naar huis reden we bij zonsondergang nog eens lang Lake Lyell, een meer waar ze een stuwdam opgebouwd hadden. Eenmaal terug in Epping wachtte ons enkel nog een treinrit terug naar Sydney Central. Na een korte douche kropen we moe maar voldaan ons bedje in.

Antoine had een stopwoordje: Oh baby, die wij na een weekendje onbewust ook overnamen. Oh baby!

Marieke